Co to jest terapia antykoagulacyjna i jej cechy

Obecnie medycyna oferuje szeroki wachlarz grup leków nowej generacji, które pomagają w leczeniu zakrzepicy na etapie rozwoju. Leki takie charakteryzują się wysoką skutecznością i względną nieszkodliwością. Rodzi to pytanie: czym jest leczenie przeciwzakrzepowe i jakie są powikłania.

Co to jest terapia antykoagulacyjna?

Leczenie przeciwzakrzepowe jest jednym z najbardziej popularnych podejść. Jest stosowany w leczeniu chorób związanych ze zwiększoną koagulacją krwi. Leczenie polega na odbiorze leków, których skutkiem jest skierowany do zapobiegania zakrzepicy i choroby zakrzepowo-zatorowej.

Leki przeciwzakrzepowe spowalniają koagulację i ją rozcieńczają.

Przeczytaj więcej na temat leków związanych z antykoagulantami i ich klasyfikacji w tym artykule.

Kiedy zostanie mianowany?

Wskazania do stosowania tego typu terapii są profilaktyka i leczenie zakrzepicy i choroby zakrzepowo-zatorowej, co wywołało takie patologie:

• postęp tętniaki lewej komory;
• operacja na sercu lub naczyniach włosowatych;
• choroba zakrzepowo-zatorowa tętnice płucne;
• zawał mięśnia sercowego;
• migotanie przedsionków;
• zakrzepowe zapalenie żył kończyn dolnych;
• wygładzanie zapalenia zatok;
• zatarcie zapalenia skrzepliny.

W czasie terapii wybiera się antykoagulanty efekty bezpośrednie i pośrednie. Leki o działaniu bezpośrednim obejmują leki opracowane z użyciem heparyny i jej substytutów. Fundusze te obejmują te, które mają w swoim składzie gerudin.

Ważne! Konieczne leki są przepisywane przez lekarza prowadzącego. Są flebologiem.

Funkcje aplikacji

Preparaty przeciwzakrzepowe o działaniu pośrednim nie zaczynają natychmiast działać, ale gromadzą się jako główny składnik ciała. Takie leki są z góry określone tylko do podawania doustnego. Produkty są dostępne w postaci tabletek i kapsułek. Leki z wyboru to leki oparte na:

• warfaryna;
• fenindione;
• acenokumarol.

Takie leki przyjmują długi odbiór. Leki oparte na warfarynie są wskazane nawet w przypadku ustalonych implantów kardiologicznych i ostrych poważnych zakrzepów żylnych.

Preparaty efektów pośrednich mogą zmieniać właściwości krwi tylko w ciele, w przeciwieństwie do środków bezpośredniego narażenia.

Nagłe odstawienie leków z tej grupy może spowodować progresję zakrzepicy. Dawkowanie należy zmniejszać konsekwentnie i ściśle pod nadzorem lekarza. W sposób ciągły konieczne jest monitorowanie zmian w morfologii krwi.

Jednym z najbardziej poszukiwanych leków mających na celu wyleczenie są leki wytwarzane na bazie warfaryny. Zastosowanie takich leków jest przydatne w leczeniu pacjentów ze sztucznymi protezami zastawki.

Leki przeciwzakrzepowe po operacji

W oparciu o wyniki wielu eksperymentów, leczenie przeciwzakrzepowe w okresie pooperacyjnym odbywa się za pomocą leków, w warfarynie lub heparynie o niskiej masie cząsteczkowej. Powikłania zakrzepowo-zatorowe w terapii przeciwzakrzepowej pojawiają się najczęściej w ciągu pierwszych 7 dni po operacji.

Lekarze uważają, że najbardziej nieszkodliwe jest stosowanie środków zaradczych Fraxyparin.
Ten lek charakteryzuje się długotrwałym narażeniem, zmniejszając w ten sposób ryzyko pojawienia się reakcji zewnętrznych. Lek promuje działanie przeciwzakrzepowe i antykoagulacyjne.

Frakssiparin jest przeznaczony do użytku wewnętrznego. Wstrzyknięcie domięśniowe tego leku jest zabronione. Dawka jest określana przez lekarza w zależności od stopnia ryzyka, wagi pacjenta i rodzaju operacji. Dozwolone jest jednorazowe podawanie leku na dobę.

W przypadku spekulacji na temat zakrzepicy żył głębokich, która jest udokumentowana wynikami analiz, przyjmuje się lek dwa razy dziennie co 12 godzin.

Lek ten może być stosowany w drugim i trzecim trymestrze ciąży, ale tylko wtedy, gdy istnieje zwiększone ryzyko zakrzepicy żył kończyn. Podczas leczenia kobiet w ciąży lek nie jest zalecany do długotrwałej terapii. Lek należy podawać pod nadzorem lekarza.

Potrójna terapia antykoagulacyjna

Potrójna terapia antykoagulantem znacząco zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia zaostrzeń zakrzepowo-zatorowo-zakrzepowych. Wybór niezbędnej metody leczenia odbywa się za radą lekarza.
Równoległe stosowanie leków, które przyczyniają się do wytwarzania leków przeciwzakrzepowych i przeciwpłytkowych, jest szeroko stosowane w czasie terapii takich dolegliwości:

• choroba niedokrwienna serca;
• udar;
• niewydolność serca;
• migotanie przedsionków;
• ostry zespół wieńcowy.

W leczeniu kombinacji takich leków:

• warfaryna;
• klopidogrel;
• oznacza, którego głównym składnikiem jest kwas acetylosalicylowy.

Gdy migotanie przedsionków leczenie przeciwzakrzepowe zmniejsza ryzyko zaostrzeń. Pierwszym objawem migotania przedsionków są powikłania zakrzepowo-zatorowe.

Przeciwzakrzepowe działanie warfaryny zwiększenia substancji obecnej w kompozycji kwas acetylosalicylowy. Z tego powodu wymagane jest dostosowanie dawki. Wielość stosowania, dawkowanie i czas trwania może być określona tylko przez lekarza prowadzącego. Brane pod uwagę wskazania do stosowania oraz indywidualnych cech pacjenta. tylko zwiększone ryzyko krwawienia mogą być izolowane z wad tego sposobu terapii.

Czas trwania takiej potrójnej terapii nie powinien być krótszy niż trzy miesiące. U pacjentów, którzy nie mają niebezpieczeństwo przepływu krwi, leczenie może być kontynuowane aż do sześciu miesięcy. We wszystkich innych przypadkach leczenie jest kontynuowane przy użyciu warfaryny w skojarzeniu z lekami, które są oparte na klopidogrel.

Przeciwwskazania

Leków z tej grupy nie wolno stosować z takimi dolegliwościami:

1. Z wrzodami w jelicie i inne dolegliwości przewodu żołądkowo-jelitowego, jednocześnie ze zwiększonym niebezpieczeństwem pojawienia się przepływu krwi.
2. Complex zmiany w naturalnym funkcjonowaniu nerek. Progresja niewydolności nerek.
3. Choroby krwi.
4. Postęp Niedobór witaminy C i K.
5. Chwile fetacji. Jest to z góry określone przez niebezpieczeństwo krwawienia po porodzie. Leki z grupy koagulantów o pośrednim efekcie mają teratogenny wpływ na dziecko.
6. Przy ustalaniu krwawe zanieczyszczenia w płynie mózgowo-rdzeniowym.
7. Dowody w historii pacjenta: marskość wątróbka, przewlekła zapalenie wątroby i inne dolegliwości wątroby, które są związane ze zmianą funkcji żółciowych.

Zabronione jest stosowanie tych leków u pacjentów z uszkodzeniami mózgu, którym towarzyszy spowolnienie.

Możliwe powikłania

Po zażyciu takich leków mogą wystąpić pewne komplikacje. Najbardziej prawdopodobne i często występujące są krwawienia z otwartych ran i owrzodzeń.

Wstęp jest niebezpieczny dla następnej grupy pacjentów:

• zmuszeni do używania narkotyków z tej grupy w dużej liczbie;
• cierpiących na niekontrolowane nadciśnienie;
• stosowanie leków reagujących z antykoagulantami;
• ludzie starości.

Być może pojawienie się reakcji zewnętrznych związanych z charakterystyką konkretnego leku. Przy zastosowaniu varfina zwiększa ryzyko martwicy skóry, a po otrzymaniu heparyny może znacznie zmniejszyć liczbę płytek krwi.

Wniosek

Z tego wszystkiego, co zostało powiedziane, można podsumować, że leki przeciwzakrzepowe mają wysoką skuteczność przeciw zakrzepicy. Wykorzystanie funduszy jest konieczne tylko po wstępnej konsultacji z lekarzem prowadzącym. Zabronione jest angażowanie się w samoleczenie, aby nie powodować komplikacji.

Obejrzyj wideo: Leczenie przeciwzakrzepowe